Zima? Sorry, taki mamy klimat…

Od lat już wielu zima w Holandii w żaden sposób nie przypomina tej z obrazów sprzed wieków. Odczucie przejmującego zimna wywołane jest raczej przez wiatry znad Morza Północnego i bardzo dużą wilgotność niż prze niskie temperatury. Te utrzymują się przez prawie cały sezon na poziomie ok. 3 stopni. Opady? Raczej deszcz niż śnieg. Ale jeśli śnieg się pojawi – z reguły ze 2 razy na rok – to chociaż wszystko wygląda pięknie przysypane białym puchem, cały kraj wstrzymuje oddech. A właściwie bieg…

W tym roku mamy śnieg po raz drugi. Widoki przepiękne, bo to jednak pewne urozmaicenie. Na dodatek śnieg trzyma się już trzeci dzień. To też nieczęsto się zdarza. Jest mróz, więc i kanały zamarzają. Niestety, widoków na dłuższe mrozy nie ma, więc raczej nici z jazdy na łyżwach w terenie. Szkoda, bo to naprawdę jest atrakcja.

Trzeciego dnia panuje już względny spokój, chociaż wciąż jeszcze pod wieloma domami stoją zasypane – czytaj: nieużywane – samochody. Za to w dzień opadów – armagedon!

A więc jak to się robi w Holandii? Po pierwsze, zima rzadko zaskakuje. Komunikaty o nadchodzącej śnieżycy (bez przesady) nadawano bez przerwy przez 2 dni. A więc w krytycznym dniu kto tylko mógł… po prostu został w domu. Tak, naprawdę, wszyscy, którym do pracy wystarczy odpalony komputer a w palnie nie mieli żadnych ważnych spotkań, nie pojechali do pracy. Reszta musiała podjąć poważną decyzję. Wyruszyć samochodem, oczywiście bez zimówek (mają je tylko miłośnicy narciarstwa, którzy wybierają się do Niemiec czy Austrii), ryzykując stanie w obłędnych korkach, czy też zdać się na transport publiczny.

Na autostradach - i drogach w ogóle - naprawdę jest niewesoło. Kolizji bardzo wiele, często wcale nie spowodowanych brawurą, lecz nadmierną ostrożnością. Kierowcy próbują jeździć ostrożnie, wlekąc się niemiłosiernie i spowalniając innych, którzy najeżdżają im na zderzaki mimo jazdy z niewielką prędkością. Służby nie nadążają z odśnieżaniem. Mam wrażenie, że najczęściej czekają aż przestanie padać. Wcześniej i tak ciężko przejechać pługiem w korkach, a sól wysypana zawczasu niestety nie wystarcza. W zeszłym roku zdarzyło mi się podczas jedynej śnieżycy jechać 80 km mało uczęszczaną autostradą przez lasy. Był późny wieczór i na trasie ani jednego pługa. Środkiem pomiędzy dwoma pasami były jedyne wyjeżdżone przez tiry koleiny. Na każdym zjeździe przewrócona albo ześlizgnięta ciężarówka. Prędkość, jaką udało mi się uzyskać to ok. 40 km/h.

W mieście tylko główne ulice są odśnieżane na bieżąco. Osiedlowych w ogóle nikt nie rusza. Przed moim domem do tej pory nawet nie posypali. Przecież w końcu się roztopi. Odśnieżarki i solarki koncentrują się na ścieżkach rowerowych. Nie da się ukryć, że wypadków wśród rowerzystów w takie dni jest najwięcej, więc to pewnie uzasadnione. W przeciwieństwie do samochodu z jazdy rowerem nie można zrezygnować. Nie śmiejcie się, młodzież nie miałaby jak dostać się do szkół bez jednośladów. Oczywiście szkoły zawsze można zamknąć. To raczej nie zdarza się często, ale w przypadku śnieżycy albo szklanki dzieciaki są wysyłane do domu szybciej. Żeby zdążyły zanim nastąpi katastrofa.

Tym razem katastrofa ma postać od 2 do 5 cm śniegu. We wtorkowy wieczór korki na autostradach miały w sumie ponad 2200 km długości. A i tak chwalono się, że wypadków znacznie mniej niż zwykle w takich dniach. Czyli jednak wybór transportu publicznego jest rozsądniejszy? No, niekoniecznie. W Holandii nawet najmniejsze opady śniegu powodują paraliż kolei. W sumie nie do końca rozumiem, dlaczego. Tory aż tak zasypane być nie mogą, mrozu aż takiego nie ma, żeby zamarzły druty i inne urządzenia. A jednak. Nie muszę mówić, że na problem śniegu nakłada się bardzo duża gęstość sieci i częstotliwość kursowanie pociągów. Tak naprawdę mały problem w okolicach Utrechtu czy Amsterdamu może spowodować zastój w całym kraju. I tym razem też tak było.

Osobne atrakcje mają klienci linii lotniczych. Na Schiphol śnieżyca może oznaczać odwołanie nawet ponad 1000 lotów. W zeszłym roku moja córka przypatrywała się temu osobiście. Podczas gdy wszystkie hotele wokół lotniska były już zapełnione a w hali odlotów rozstawiono tysiące leżaków, siedziała przez 3 godziny w już odprawionym samolocie, który bezskutecznie próbowano odlodzić. Tymczasem po płycie goniły w kółko odśnieżarki (nota bene czytałam kiedyś, że jest ich tu mniej niż w Gdańsku), równie bezskutecznie próbując wyczyścić pas startowy. Cała akcja odlotu – ograniczona zresztą wyłącznie do lotów międzykontynentalnych – trwała ok. 5 nerwowych godzin.

Tym razem Schiphol chwali się, że dali radę.

Bilans wtorku: odwołane dziesiątki pociągów, opóźnione tramwaje w Amsterdamie, zamknięte lotnisko Rotterdam-Haga, korki 2278 km (18% długości dróg) wg ANWB (liczone przez Rijkswaterstaat – tylko ponad 500 km).