Paracetamol czy ibuprom? – czyli holenderska służba zdrowia

Kilka lat doświadczeń Zaobrączkowanego w Holandii nauczyło go, że do lekarza raczej chodzić nie należy. No, chyba że się prawie umiera... Bo holenderscy lekarze znają tylko 2 leki, te wymienione w tytule.
Podobne opinie można przeczytać zresztą na dowolnym polskim portalu czy forum dyskusyjnym. Ból, gorączka? – no to przecież paracetamol czy ibuprom są idealne. Grypa, przeziębienie? – to tylko wirus, przejdzie samo. Taka kalwińska mentalność: Bóg dał, Bóg wziął... Z każdą chorobą, o ile nie jest śmiertelna, organizm poradzi sobie wkrótce sam. A ile przy okazji zaoszczędzi firma ubezpieczeniowa...

Ale czasem człowiek naprawdę czuje się bardzo źle. I wtedy nie widzi innego wyjścia, jak tylko udać się do lekarza. Przez półtora roku jakoś obywałam się bez. Ale i na mnie przyszła pora: piąte z kolei zapalenie zatok w tym wietrznym kraju. Tak to jest, jak się mieszka na holenderskim wygwizdowie. Chroniczna choroba rozwinęła się i przeszła w fazę ostra. Wytrzymałam 10 dni, ale było coraz gorzej. W końcu, choć z dużą dozą sceptycyzmu, zadzwoniłam do przychodni. Pani doktor miło uśmiechnięta, chociaż podobno pacjenci z Europy Wschodniej to dopust Boży (zawsze mają własne teorie na temat tego, co im dolega). Mowię, że po 10 dniach mam dość bólu, zjadłam jakieś pół kilo ibupromu i nic, jest coraz gorzej. I tu czekała na mnie niespodzianka: dostałam antybiotyk i jeszcze krople do nosa ze sterydami! Czyli nie tacy holenderscy lekarze straszni, jak ich malują. Albo byłam naprawdę tak bardzo chora...

No cóż, chyba jednak to drugie, bo antybiotyk nie do końca mi pomógł. 10 dni później zgłosiłam się znowu z tymi samymi objawami. Zostałam skierowana do specjalisty laryngologa. O tym może później. W każdym razie zmodyfikowałam swoja opinię o holenderskiej służbie zdrowia: chyba po prostu trzeba umieć odpowiednio rozmawiać z tutejszymi medykami. No i nie odwiedzać ich z przeziębieniem.